الشرح

អាអ៊ីស្ហះ رضي الله عنها បាននិយាយថា៖ នៅយប់មួយ ខ្ញុំបានដេកនៅក្បែរណាពី ﷺ ស្រាប់តែខ្ញុំបានបាត់លោកមិនឃើញ។ ពេលនោះ ខ្ញុំក៏បានស្ទាបរកកន្លែងដែលលោកតែងសឡាតនៅក្នុងបន្ទប់ ហើយក៏ឃើញលោកកំពុងស៊ូជោត ដោយបាតជើងទាំងពីររបស់លោកបញ្ឈរត្រង់ ហើយលោកសូត្រថា៖ اللهُمَّ أَعُوذُ بِرِضَاكَ مِنْ سَخَطِكَ، وَبِمُعَافَاتِكَ مِنْ عُقُوبَتِكَ، وَأَعُوذُ بِكَ مِنْكَ لَا أُحْصِي ثَنَاءً عَلَيْكَ أَنْتَ كَمَا أَثْنَيْتَ عَلَى نَفْسِكَ “أَعُوذُ” (ខ្ញុំសូមជ្រកកោន) និងការការពារ “بِرِضَاكَ مِنْ سَخَطِكَ” (ដោយការពេញចិត្តរបស់ទ្រង់ ពីការក្រោធរបស់ទ្រង់) ចំពោះខ្ញុំនិងប្រជាជាតិរបស់ខ្ញុំ។ “و” (ហើយ) ខ្ញុំសូមជ្រកកោន “بِمُعَافَاتِكَ” (ជាមួយនឹងការលើកលែងទោសរបស់ទ្រង់) និងការអភ័យទោសដ៏បរិបូររបស់ទ្រង់ “مِنْ عُقُوبَتِكَ” (ពីការដាក់ទណ្ឌកម្មរបស់ទ្រង់) “وَأَعُوذُ بِكَ مِنْكَ” (ហើយខ្ញុំសូមជ្រកកោនពីទ្រង់) ពោលគឺសូមជ្រកកោនចំពោះលក្ខណសម្បត្តិដ៏មហាសិរីរុងរឿងរបស់ទ្រង់ ពីព្រោះគ្មាននរណាម្នាក់អាចការពារអំពីទារុណកម្មរបស់ទ្រង់បានឡើយ លើកលែងតែទ្រង់ប៉ុណ្ណោះ។ គ្មានកន្លែងមានសុវត្ថិភាព និងគ្មានកន្លែងណាដែលអាចសង្គ្រោះខ្លួនឯងពីអល់ឡោះ លើកលែងតែទ្រង់ម្នាក់គត់។ គ្មានកន្លែងណាដែលមានសុវត្ថិភាព និងអាចសង្គ្រោះខ្លួនឯងពីទារុណកម្មរបស់អល់ឡោះឡើយ លើកលែងតែទ្រង់ម្នាក់គត់។ “لَا أُحْصِي ثَنَاءً عَلَيْكَ” (ខ្ញុំមិនអាចរៀបរាប់ការកោតសរសើរទ្រង់បានអស់ឡើយ) ពោលគឺខ្ញុំគ្មានសមត្ថភាពអាចរៀបរាប់ និងមិនអាចគណនាចំនួនការសរសើរចំពោះទ្រង់បានឡើយ ដោយសារភាពទន់ខ្សោយរបស់ខ្ញុំក្នុងការរៀបរាប់អំពីព្រះគុណ និងសេចក្តីល្អរបស់ទ្រង់ ដូចដែលទ្រង់សមនឹងទទួលបាន ទោះបីជាខ្ញុំព្យាយាមយ៉ាងណាក៏ដោយ។ “أَنْتَ كَمَا أَثْنَيْتَ عَلَى نَفْسِكَ” (ទ្រង់គឺដូចអ្វីដែលទ្រង់កោតសរសើរចំពោះខ្លួនទ្រង់ផ្ទាល់) ពោលគឺទ្រង់ដូចដែលទ្រង់បានសរសើរខ្លួនឯង។ ទ្រង់គឺជាអ្នកដែលបានសរសើរខ្លួនឯងដោយការសរសើរទៅតាមរបៀបដែលសមនឹងទ្រង់។ ដូច្នេះ តើនរណាអាចបំពេញសិទ្ធិនៃការសរសើររបស់ទ្រង់បាន?!