उमर बिन खत्ताब अल्लाह प्रसन्न असो त्यांच्यावर वर्णन करतात की: प्रेषितांकडे अल्लाह ची सलामती असो त्यांच्यावर काही हवाजन चे कैदी आणल्या गेले, त्यामध्ये एक महिला होती, जी आपल्या बाळाचा कसुन शोध घेत होती, जेव्हा तिला बाळ दिसला तर ती त्याला आपल्या छातीला कवटाळत असे, व दुध पाजत असे, परंतु जेव्हा तिला तिचं बाळ भेटलं तेव्हा तिने त्याला काखेत घेतले व दुध पाजले, या द्रुष्याला बघुन प्रेषितांनी सलामती असो त्यांच्यावर आपल्या सहाबांना विचारले की:<<तुम्हाला काय वाटते, हि महिला आपल्या बाळाला आगीत फेकुन देईल?>> सहाबा म्हणाले:नाही, कदापी शक्य नाही! जर तीची फेकण्याची ताकत असली तरी शक्यच नाही, त्यावर प्रेषितांनी सलामती असो त्यांच्यावर फरमाविले की:<<अल्लाह आपल्या दासांवर, त्या महिला पेक्षा जास्त दयाळु व क्रुपावंत आहे>>.