الشرح

កាលណាណាពី ﷺ ចូលម៉ាស្ជិត លោកតែងសូត្រថា៖ “أعوذ بالله العظيم” (ខ្ញុំសុំការការពារពីអល់ឡោះដ៏មហាធំធេង) ពោលគឺ ខ្ញុំស្វែងរកការការពារ និងពឹងពាក់លើអល់ឡោះ និងគុណលក្ខណៈរបស់ទ្រង់ “وبوجهه الكريم” (តាមរយៈវង់ភ័ក្រ្តដ៏ឧត្តុង្គឧត្តម) ពោលគឺ ទ្រង់ជាម្ចាស់ដែលប្រទានដ៏សប្បុរសជាទីបំផុត “وسلطانه” (អំណាច) ពោលគឺ អំណាច ការគ្រប់គ្រង និងឫទ្ធិអំណាចរបស់ទ្រង់ គ្របដណ្តប់លើអ្វីគ្រប់យ៉ាងដែលទ្រង់បានបង្កើត “القديم” (ដ៏អមតៈរបស់ទ្រង់) ពោលគឺ ទ្រង់ដែលគង់នៅអមតៈជានិច្ច “من الشيطان الرجيم” (ពីស្ហៃតនដែលត្រូវបានគេដាក់បណ្តាសា) ពោលគឺ ពីស្ហៃតនដែលត្រូវបណ្តេញចេញពីក្តីមេត្តារបស់អល់ឡោះ អត្ថន័យនៃការទូអានេះគឺ៖ ឱអល់ឡោះជាម្ចាស់! សូមទ្រង់មេត្តាការពារខ្ញុំពីការល្បួង ការបញ្ឆោត ការដឹកនាំទៅរកផ្លូវវង្វេង និងអាក្រក់របស់ស្ហៃតន ព្រោះវាជាប្រភពនៃភាពវង្វេង និងជាអ្នកញុះញង់ បង្កឲ្យមានការភ្លេចភ្លាំង និងការប្រព្រឹត្តអំពើបាប។ ពេលនោះ មានគេសួរទៅកាន់ អាប់ទុលឡោះ ពិន អាំរ៍ ថា៖ “តែប៉ុណ្ណឹងទេឬ”? មានន័យថា តើណាពី ﷺ លោកសូត្រតែប៉ុណ្ណឹងទេឬ? គាត់ឆ្លើយថា៖ បាទ ពិតមែនហើយ។ នៅពេលដែលអ្នកចូលម៉ាស្ជិតសូត្រទូអានេះ ស្ហៃតននឹងនិយាយថា៖ បុរសនេះបានការពារខ្លួនឯងពីខ្ញុំពេញមួយថ្ងៃ ទាំងថ្ងៃនិងយប់។